In hoeverre verliep het dekolonisatieproces van Marokko geweldloos? Hoe kwam dat?

Marokko was een protectoraat van Frankrijk van 1912 tot 1956. Voor dat Frankrijk Marokko als kolonie had was het een onafhankelijk sultanaat, en na 1956 was het een onafhankelijk koninkrijk. Frankrijk verkreeg Marokko doordat de toen huidige sultan, sultan Abdelhafid, het verdrag van Vez tekenden waardoor hij dus de soevereiniteit van Marokko opgaf aan Frankrijk. Frankrijk stelde een résident-général op om Marokko achter de schermen te besturen. Tussen 1912 en 1925 was het Hubert Lyautey en zijn opvolger was André Louis Dubois. Onder Frankrijk had Marokko drie sultans: Yusef Ben Hassan, Mohammed V (die de latere koning van Marokko werd) en Mohammed Ben Aarafahij. Toen Mohammed V sultan was werd afgezet door de Franse regering en verbannen naar Madagaskar omdat hij ongelofelijk populair was bij de bevolking. Vervolgens werd Mohammed Ben Aarafahij tot sultan gekroond. Dit vond de bevolking helemaal niet leuk. Door de verbanning van Mohammed V en de kroning van de in hun ogen ‘verkeerde’ sultan ontstonden er massa-demonstraties en onrust in het hele protectoraat. Om de orde te herstellen in Marokko besloot het Franse bestuur Mohammed V weer terug te halen en hem weer tot sultan te kronen. Maar het was niet alleen om de orde weer te herstellen in Marokko, het werd ook gedaan omdat de situatie in Algerije zwaar aan het verslechteren was dus Frankrijk had gewoon niet de manschappen om met beide landen te dealen. Mohammed V onderhandelde met Frankrijk over de onafhankelijkheid van Marokko en op 2 maart 1956 werd het verdrag getekend. Op 7 april 1956 erkende Frankrijk Marokko officieel als een soeverein en onafhankelijk land en deed hiermee afstand van het protectoraat in Marokko. In de maanden na het verklaren va de Marokkaanse onafhankelijkheid, begon Mohammed V met het bouwen van een nieuwe manier van regeren onder een constitutionele monarchie waarin de sultan een veel actievere politieke rol zou spelen in tegenstelling tot het Franse regime waar de sultan er eigenlijk alleen voor de sier was. Hij werkte zorgvuldig, en hij zorgde ervoor dat er geen radicale elementen zouden werden toegelaten die de heringestelde orde omver zouden kunnen werpen. Op 4 augustus 1957 veranderde Mohammed V de titel sultan naar koning. Het dekolonisatie proces van Marokko ging dus niet heel geweldloos, omdat er terwijl de massa-demonstraties redelijk wat geweld werd gepleegd. Ook kan je het zo zien: Marokkaanse soldaten werden gebruikt in de tweede wereldoorlog met als belofte dat Marokko onafhankelijk zou worden. Deze soldaten vochten dus letterlijk voor de onafhankelijkheid van Marokko, en dat ging alles behalve geweldloos.